R E K L A M A
Claude Monet, francuski malarz impresjonista, jest powszechnie uznawany za jednego z najważniejszych artystów w całej historii sztuki. Jest czołowym przedstawicielem i twórcą impresjonizmu. W obrazach Moneta na szczególną uwagę zasługuje gra ze światłem, która pozwoliła malarzowi na sprytne wydobywanie niezwykłych kolorów na jego płótnach.
Claude Monet, francuski malarz impresjonista, urodził się 14 listopada 1840 roku w Paryżu, we Francji. Jego pełne imię i nazwisko to Oscar-Claude Monet. Artysta już w dzieciństwie wykazywał duże zainteresowanie sztuką, ale jego zainteresowania nie spotykały się z aprobatą rodziców malarza. W wieku jedenastu lat Claude Monet rozpoczął naukę rysunku, a następnie dołączył do szkoły sztuk pięknych. Tam poznał innych przyszłych artystów, w tym – między innymi – Pierre’a-Auguste’a Renoira i Camille’a Pissarro.
Claude Monet szybko zyskał reputację buntownika w sztuce, artysty poszukującego nowych form wyrazu. Już jego pierwsze prace, takie jak „Kobieta w zielonej sukni” czy „Impresja, wschód słońca”, wskazywały na jego niezwykły talent do poszukiwania innego spojrzenia na malarstwo. Monet stał się jednym z głównych przedstawicieli nowego nurtu w malarstwie zwanym impresjonizmem. Nazwa ta pochodzi od jednego z obrazów Moneta pt. „Impresja”.
Poniżej przedstawiamy subiektywną listę 10 najważniejszych dzieł Claude’a Moneta:
„Impresja, wschód słońca” (Impression, Sunrise) – 1872: To dzieło jest często uważane za arcydzieło impresjonizmu i dało nazwę całemu ruchowi. Obraz ukazuje port w Le Havre o wschodzie słońca, z charakterystycznymi rozmytymi konturami i intensywnymi kolorami.
„Camille na łożu śmierci” (fr. Camille Monet sur son lit de mort): Portret żony artysty namalowany w dniu jej śmierci 5 września 1879. Camille Monet umarła na raka w wieku trzydziestu dwóch lat.
„Dworzec Saint-Lazare lub Pociągi na dworcu Saint-Lazare (fr. La Gare Saint-Lazare) – 1877:Obraz przedstawia pociągi na dworcu i wznoszące się nad nimi obłoki pary. Kontrast między lekkością pary a masą maszyn, w połączeniu z atmosferą tajemniczości związaną z podróżami i ciągłym ruchem panującym na dworcu był tym, co w największym stopniu fascynowało twórców w tamtym czasie.
„Most Waterloo” (Waterloo Bridge) – różne wersje, 1899-1905: Monet namalował serię obrazów przedstawiających Most Waterloo w Londynie o różnych porach dnia i warunkach atmosferycznych. Te prace są doskonałym przykładem jego zainteresowania zmieniającym się światłem.
„Plaża w Pourville” (Beach in Pourville) – 1882: To jedno z wielu dzieł Moneta przedstawiających nadmorskie sceny. Obraz ukazuje plażę w Pourville w Normandii, z ludźmi spacerującymi po brzegu morskim. Obraz możemy oglądać w Muzeum Narodowym w Poznaniu.
„Kobiety w ogrodzie” (fr. Femmes au jardin) – 1866-1867: wczesne arcydzieło artysty, zaliczane do obrazów rozpoczynających epokę impresjonizmu. Obraz prawdopodobnie w całości powstał w plenerze, na co wskazuje technika jego wykonania. Później dokonano w nim jedynie niewielkich poprawek, nanoszonych na wyschniętą farbę.
„Katedra w Rouen. Popołudnie” (Rouen Cathedral, Afternoon Effects) – różne wersje, 1892-1894: Monet stworzył serię obrazów przedstawiających katedrę w Rouen o różnych porach dnia i warunkach atmosferycznych, co pokazuje jego zainteresowanie efektami światła na architekturę.
„Pole Maków” (Meadow with Poplars) – 1875: To jedno z wcześniejszych dzieł Moneta, przedstawiające łąkę z makami i topolami. Obraz jest przykładem jego umiejętności uchwycenia światła i kolorów w pejzażu.
„Droga w ogrodzie Giverny” (The Artist’s Garden at Giverny) – różne wersje, 1900-1905: Monet namalował wiele obrazów przedstawiających swój własny ogród w Giverny, a „Droga w ogrodzie Giverny” to jedno z najbardziej znanych.
„Nenufary” (Water Lilies) – różne wersje, 1897-1926: Seria obrazów przedstawiających nenufary to jedno z najbardziej rozpoznawalnych dzieł Moneta. Artysta malował te kompozycje w różnych rozmiarach i ujęciach, eksperymentując z formą i kolorem.
Więcej o malarzu
Impresjonizm zrodził się w latach siedemdziesiątych. XIX wieku, kiedy to Monet, zafascynowany światłem i jego zmianami, zaczął malować serię obrazów przedstawiających ten sam motyw o różnych porach dnia i roku. Jego technika, używająca krótkich, luźnych pociągnięć pędzla, nadała nazwę całemu ruchowi. Słynne stało się jego dzieło „Impresja, wschód słońca”, które – co już było powiedziane we wstępie – stało się później inspiracją dla nazwy impresjonizmu – kierunku w malarstwie, muzyce i literaturze.
W latach 80. XIX wieku Monet skoncentrował się na malowaniu serii przedstawiających katedrę w Rouen czy kłosy zboża, ukazując różnice światła i atmosfery w zależności od pory dnia i pogody. Jednak prawdziwą pasję artysta znalazł w ogrodzie swojego domu w Giverny, gdzie stworzył malowniczy ogród wodny z mostkiem japońskim i stawem pełnym lilii wodnych. Te pejzaże stały się inspiracją dla serii „Nenufary”, w której malarz eksperymentował z formą i światłem.
Wspomniana seria „Nenufary” zdominowała ostatnie dziesięciolecia twórczości Moneta. Malarz pracował intensywnie, a jednocześnie jego wzrok słabł z powodu zaawansowanej katarakty. Mimo to, kontynuował malowanie, eksperymentując z formą i kolorystyką. Z powodu słabnącego wzroku, ostatnie obrazy artysty stawały się coraz bardziej „niewyraźne”.
Życie nie oszczędzało Claude’a Moneta. W młodości malarz borykał się z biedą, a utrzymywanie rodziny sprawiało mu trudności. W czasie I wojny światowej jego dom w Giverny został zniszczony, co jeszcze pogłębiło trudności finansowe artysty. Żona Moneta, Camille, zmarła na raka w 1879 roku, co było dla niego kolejnym życiowym ciosem.
Claude Monet zmarł 5 grudnia 1926 roku w Giverny. Jego dziedzictwo w sztuce impresjonistycznej jest niezaprzeczalne, a jego wpływ na rozwój malarstwa jest trwały. Jego prace są nadal cenione i podziwiane na całym świecie, a jego innowacyjne podejście do sztuki uczyniło go jednym z najważniejszych artystów XIX wieku.
Chcesz więcej sztuki? Zobacz obrazy ręcznie malowane na sprzedaż w naszym serwisie.
